Sharia is het Arabische woord voor de wet van Allah. Uw medemens geen onrecht doen, altijd eerlijk zijn, niet gokken, geen varkensvlees eten en goed zijn voor uw ouders zijn allemaal voorbeelden uit de islamitische wetgeving oftewel de Sharia.
De Sharia bevat zowel de geboden als de verboden van de islam.
Veel mensen hebben een negatief beeld van de Sharia. Een beeld waarin handen worden afgehakt en de doodstraf wordt uitgedeeld. We kunnen de mensen niet volledig kwalijk nemen over hun manier van denken. Want dit is het beeld dat voornamelijk de media de wereld hebben ingestuurd.
Eerst en vooral willen we iets duidelijk maken. De reden dat zware misdaden zware gevolgen hebben in de Sharia, is om het plegen van die misdaden te voorkomen en/of zo veel mogelijk te minimaliseren. De straffen die worden gegeven als men berooft, moorden pleegt, aan overspel doet enzovoort is enkel en alleen maar in het voordeel van de maatschappij. De Sharia zorgt voor gerechtigheid onder de mensen. Niemand wil samenleven met dieven, moordenaars, pedofielen enzovoort. Hoe veilig voelen we ons in een maatschappij waarin criminelen vrij kunnen rondlopen?
Volgens de Sharia heeft enkel de staat de autoriteit om misdadigers te bestraffen. Mensen mogen dit niet zomaar zelf doen. Indien men toch besluit om het in eigen handen te nemen, begaan ze zelf een grote fout.
Hoe gaat dat dan in zijn werk? Eerst en vooral neemt de staat een aantal maatregelen vooraleer ze iemand vervolgen en straffen. Als iemand bijvoorbeeld steelt omdat hij arm is en geen geld heeft voor eten, wordt deze persoon niet zomaar beoordeeld en gestraft. Eerst worden de nodige voorzorgsmaatregelen genomen. In dit geval zorgt men ervoor dat deze persoon van zijn basisbehoeften wordt voorzien zodat hij niet meer hoeft te stelen om te overleven. Men kijkt dus ook met welke motief de mensen misdrijven plegen. Wordt ondanks deze maatregelen toch nog diefstal gepleegd en zijn daarbij 4 getuigen betrokken, dan wordt hij alsnog vervolgd en gestraft.
Bovenstaande voorbeeld is slechts één voorbeeld van hoe gerechtigheid wordt geschied volgens de islamitische wetgeving. Zoals men kan zien, is het verplicht om zeer kritisch, nauwkeurig maar ook voorzichtig te werk te gaan zodat men niet onrechtvaardig handelt.
De wetten die door mensen zijn opgesteld worden oud en moeten elke 50 à 100 jaar - soms eerder - gewijzigd worden. Dit geldt dus niet voor de wetten van Allah.
