Het heeft geen zin om hierover te discussiëren, want deze uitspraak wordt gevoed door invloeden vanuit de materialistische filosofie. Er zijn duizenden bewijzen die dergelijke veronderstellingen en beschuldigingen ontkrachten. Door te kijken naar een aantal criteria van de islam, dat een universeel godsdienst is, kunnen we dit onderwerp toelichten:
1. Volgens de Islamis elke bezigheid dat nuttig is voor de mensheid een geloofsbelijdenis (het uitdrukken van het geloof) en wordt men daarvoor beloond in het hiernamaals. Kan een godsdienst die het volgende advies geeft als een verzinsel beschouwd worden: “Zelfs als de Dag des Oordeels aanbreekt, plant een boom als je nog de kans hebt.” 1 Want bomen produceren zuurstof en beschermen de aarde. We kunnen genieten van zijn vruchten, zijn schaduw als het te warm is onder de zon… Ongelovigen hebben geen geloof in het hiernamaals en worden niet aangespoord tot handelingen die het eigenbelang overstijgen.
2. De islam nam sinds haar ontstaan de armen en zwakken in bescherming. Door de regularisatie van de aalmoes werden welgestelden verplicht een bijdrage af te staan aan de armen. Degenen die stierven terwijl ze de rechten van de onderdrukten verdedigden of hun bezittingen beschermden, worden als martelaar 2 beschouwd. Elke vorm van onrecht, despotisme (regeringsvorm waarbij één persoon de macht heeft) en onmenselijkheid worden ten strengste veroordeeld door de islam. Is dit een verzinsel ten opzichte van het Atheïsme waar eigenbelang tot schanddaden leidt? Het geloof in het hiernamaals, waar goede daden worden beloond, ontbreekt in het Atheïsme. Hierdoor creëer je alleen egoïsme en onverschilligheid.
3. De geschiedenis van de mensheid toont hoe beide -godsdienst en ongeloof- van elkaar af staan: De godsdienst heeft profeten als Abraham, Mozes, Jezus en Mohammed voortgebracht. Zij predikten allen om mensen te helpen, om meedogend en vredelievend te zijn voor elkaar. Moord werd door hen ten strengste veroordeeld: “Eén persoon onterecht doden is als de gehele mensheid doden.” 3 Figuren als Kaïn (eerste moordenaar), meedogenloze farao’s en andere wrede leiders die miljoenen doden op hun geweten hebben zoals Lenin, Stalin, Mao en hedendaagse alleenheersers waren ongelovig. İn dit geval is het duidelijk dat de islam niet is verzonnen.
4. De islam toont met duizenden voorbeelden (mirakels en bewijzen) aan dat het van Allah afkomstig is. De gelovigen hebben de geruststelling dat er een hiernamaals is en hierdoor hebben ze geen doodsangst meer. Hiertegenover staan de niet-gelovigen; die het leven niet serieus nemen, die verward zijn door allerlei afleidingen, genotten en verslavingen. Het ontbreken van een godsdienst tekent deze mensen met het besef van een steeds naderende dood, het onmenselijke beeld dat je alleen maar wegrot onder de grond. Als we op het vlak van moraliteit, levensvreugde en levensbesef vergelijken, lijkt dan het ontbreken van een godsdienst niet veel meer op een verzinsel?
5. Het is de islam zelf die de onderdrukten en zwakken beschermt en hun rechten verdedigt. Het heeft de onderdrukking ten tijde van dictaturen beëindigd, zelfs heerschappijen van farao’s vernietigd. Iedereen die de waarheid begrijpt van de ongeschonden islam die Allah heeft gezonden, zal inzien dat niet de islam maar het ontbreken ervan een verzinsel is.
